با نام و یاد خداوند زیبایی ها، در این گزارش، به معرفی سفر بینظیر و بهیادماندنی پیمایش دریاچه نئور به سوباتان خواهیم پرداخت. سفری که با همراهی ۳۳ یار صمیمی گروه پَرسهای، از تهران به استان اردبیل و سپس مسیر رویایی دریاچه نئور به سوباتان را پیمودیم. در ادامه، جزئیات این سفر به تفکیک روز و فعالیتها آورده شده است.
شروع سفر: حرکت از تهران به سمت اردبیل
در غروب سهشنبه، ۱۳ خرداد ۹۹، با ۳۳ یار صمیمی گروه پَرسهای، از تهران عازم استان اردبیل شدیم. هدف ما پیمایش مسیر رویایی از دریاچه نئور به سوباتان بود؛ مسیری که با چشماندازهای بینظیر و طبیعت بکر خود، همیشه مورد علاقه طبیعتگردان و عاشقان سفرهای ماجراجویانه است.
بامداد چهارشنبه: رسیدن به روستای بودالالو
بامداد چهارشنبه، ساعت ۳ صبح، به روستای بودالالو رسیدیم. در حالی که هوا سرد بود، سوار بر سه نیسان، با هیجان و اشتیاق راهی دریاچه نئور شدیم. پس از حدود ۳۰ دقیقه نیسانسواری، به دریاچه زیبای نئور رسیدیم، دریاچهای که با آرامش بیمانند خود و در احاطه کوهها، چهرهای تماشایی از طبیعت را به نمایش میگذارد.
صبحانه در کنار دریاچه نئور
در همان فضای بکر و آرام، صبحانهای دلچسب آماده کردیم و همزمان با طلوع خورشید، شکوه و زیبایی دریاچه را بیشتر از پیش دیدیم. ثبت تصاویر یادگاری از این لحظات زیبا، برای همه ما، بخشی از خاطرات فراموشنشدنی این سفر شد.
آغاز پیمایش: دشتهای فراخ و مناظر بینظیر
پس از صرف صبحانه، نیسانها ما را به ابتدای مسیر پیمایش رساندند و پیمایش ۱۳ کیلومتریمان در دشتهای فراخ آغاز شد؛ دشتهایی که با گلهای رنگارنگ و معطر، نظیر گلهای زرد، سفید، قرمز، بنفش، لالهها و بابونههای خوشبو، چشمها را مسحور میکردند. در مسیر، دیدن زندگی ساده و آرام عشایر، چراگاههای سرسبز با گاوها و گوسفندان آزاد و شاداب، سگهای وفادار گله، رودخانههای پرآب، یخچالهای طبیعی و کوههای بلند و آبشارهای دیدنی، شور و نشاط خاصی به تیم ما بخشید.
توقف در آبشار ورزان: استراحت و لذت از طبیعت
با رسیدن به آبشار ورزان، فرصتی برای استراحت و لذت از طبیعت فراهم شد. برخی از همنوردان، با انرژی و شور فراوان، یال انتهایی منتهی به آبشار را که شیب تندی داشت، پیمودند و زیر دوش بزرگ و طبیعی آبشار، آببازی کرده و خستگی راه را از تن به در کردند. دیگر دوستان هم در سایهگاه کافه محلی پای آبشار، استراحتی داشتند و ناهار را در فضایی دلانگیز صرف کردند.
کمپ در ارتفاعات سوباتان: شبی به یادماندنی
در ادامه، شب را در کمپهای ارتفاعات سوباتان سپری کردیم. تجربهای که ترکیبی از آرامش و نشاط با صدای آرامبخش رودخانهها، نسیم خنک کوهستان و نور ماه در شب بود. در این کمپ دو شب را گذراندیم، با صدای آرامشبخش آتش و صدای خندهها و گفتگوهای دوستانه، شبی پر از یادها و خاطرات خوش رقم زدیم.
بازدید از شکردشت: بهشتی مملو از گلها
روز بعد، به شکردشت زیبا، مملو از مه و گلهای متنوع و رنگارنگ و گلههای سرحال گاو و گوسفندان رفتیم و از فضای سرسبز و دیدنی این منطقه، لذت بردیم.
ساری دشت: سوار بر اقیانوس ابر
عصر آن روز، بر فراز دره ساری دره (ساری دشت)، بر روی اقیانوس ابری سوار شدیم که یکی از جذابترین و بینظیرترین تجربههای طبیعتگردی ما بود.
شب دوم کمپ: آتش، آواز و آسمان پرستاره
باز هم شب و آتشی گرم، آواز و همراهی با ستارگان در آسمانی که گاهگداری با تکههای ابر پوشیده میشد و منظرهای شبیه به دامان گلگلی مادربزرگ میساخت. شبهایی که با همراهی و همدلی دوستان عزیزمان، که در این سالهای خوب طبیعتگردی و کوهنوردی سرمایههای بیبدیل ما شدهاند، به بهترین شکل سپری شدند.
روز سوم: بازدید از دریاچه سراگاه و بازگشت به تهران
روز بعد، صبح زود بیدار شدیم و پس از جمعآوری کمپ و کولههای سفر، با گذر از جادههای محلی به سمت دریاچه سراگاه رفتیم؛ دریاچهای که با آب زلال و محصور در طبیعت بکر، نقطه پایانی جذاب برای این سفر به یادماندنی بود. بعد از بازدید از دریاچه سراگاه، به سمت تالش حرکت کرده و به اتوبوسمان رسیدیم تا با خاطرههای شیرین و دلانگیز، به تهران بازگردیم.
پایان سفر: درسهای طبیعت و همدلی در کوهنوردی
این سفر، یکی دیگر از صفحات زیبای دفتر عمرمان را ورق زد و یادگاری شد از یک پیمایش بینظیر و آموزنده در دل طبیعت بکر شمال ایران. پیمایش دریاچه نئور به سوباتان ، تجربهای بود که نه تنها از لحاظ زیباییهای بصری بلکه از جهت همدلی و همکاری و همزیستی در دل طبیعت، به ما درسهای فراوانی آموخت. امیدواریم این گزارش، شما را نیز به تجربه این زیباییها و سفری متفاوت ترغیب کند.
2 دیدگاه. ارسال دیدگاه جدید
بینظیری پَرسه
هر چه داریم از همنوردان خوبمان داریم